Franciscus van Assisi (1181-1226)
Franciscus van Assisi is ook vandaag de dag een graag geziene figuur, die mensen raakt door zijn echtheid. Zijn idealen gelden nu nog steeds: eenvoudig en daadwerkelijk leven naar het evangelie. De 'voetstappen' van Christus volgen.
Franciscus deed het zo radicaal en gaf zich zo helemaal dat zijn manier van leven haaks staat op wat de meeste mensen gewend zijn of zouden wensen. Dit was zo in zijn dagen en is nog zo in onze tijd.
Op een beslissend moment in zijn leven komt Franciscus een melaatse tegen. Hij gooit hem niet, hoog te paard gezeten, een geldstuk toe, maar stijgt af en laat zich omhelzen. In de melaatse ontmoet hij zijn eigen kwetsbaarheid. Hij leert de wereld zien met andere ogen, met de ogen van de Allerhoogste, van wie alles afhankelijk is. Hij, die alleen Almachtig is, maar zich in Christus als dienstknecht in nederigheid aan ons openbaarde.

“Getekend door het Kruis.”

Het vuur
Zijn leven was een stille aanklacht tegen alle gevestigde belangen, tegen de grootheidswaan van kerkelijke en wereldlijke machthebbers. Arm en kwetsbaar stierf Franciscus, getekend door het kruis, op 3 oktober 1226. In vrede gaf hij zijn naakte lichaam terug aan zijn Schepper. Op 4 oktober viert men sindsdien zijn nagedachtenis.
Hij leerde.
Franciscus leerde van iedereen: van armen en vreemden, van anders gelovigen en zelfs van de vogels en alle andere schepselen 'onder de hemel'. Hij beleefde ook hen als zijn broeders en zusters. Hij leerde, als antwoord op Gods genadevolle Liefde, andere mensen en alle schepselen 'hoog te houden' en te eerbiedigen in belangeloze liefdedienst.
Liever arm dan rijk.
Franciscus koos voor de onderkant, voor het onaanzienlijke. Liever arm dan rijk, eerder laag dan hoog. Nooit kwetsend of gewelddadig, maar vreedzaam en ontwapenend. Zo werd hij broeder van mensen. Niet met een sociaal plan of maatschappelijk ideaal. Maar vanuit zijn bewogenheid die in vlam gezet was door God zelf.